>>A za oknem szaro-biało<<

Zima bywa naprawdę bezczelna! Obecnie temperatury z pewnością nie są zadowalające, a jakby tego było mało, to jakiś czas temu zaczął sypać śnieg. Trochę to irytujące, gdyż pewnie za parę dni znów zrobi się ciepło, a my będziemy się taplać po kolana w błocie :/ Gliwice o tej porze roku raczej nie znależą do najładniejszych, chyba, że są oglądane pod osłoną nocy. Wtedy wszystko nabiera jakiejś magii i przywołuje we mnie pozytywne wibracje. Gdybym tylko miała odpowiedni aparat, to zrobiłabym obszerną sesję pt. Gliwice nocą. Ciekawe oświetlone kościoły, pomniki, inne budynki... To właście lubię - gotycki klimat i urok nocy. Kolejną rzeczą, którą lubię, jest jesień. Żółto-czerwono-brązowe liście i świadomość nadchodzącej śmierci, niszczącej prawie każdy element przyrody. To także chętnie uwieczniłabym na zdjęciach, ale niestety muszę jeszcze długo poczekać. Ciekawe kiedy nadejdzie wiosna? Wydaje mi, że ta pora roku jest w mieście niezwykle fałszywa. Niesie nadzieję, że narodzi się coś nowego i pięknego, a tak naprawdę ma zapach spalin... Chyba Śląsk to kraina powoli wymierająca, jedyne, co tu powstaje to supermarkety. One niedługo będą otaczać nas ze wszystkich stron, podczas, gdy zieleń jest konsekwentnie niszczona. Coraz mniej zostaje miejsc, w których można się odciąć od hałasu, pobyć trochę w samotności... Może to paradoksalne, ale mimo wszystko lubię Gliwice. Tutaj się urodziłam i wychowałam, tutaj mam przyjaciół i część rodziny. Wśród wszechogarniającej brzydoty potrafię odnaleźć coś niezwykłego i pięknego. Jeśli miałabym się stąd przeprowadzić, to tylko do Krakowa (Maruda - pamiętasz?). To miasto jest cudowne, ma taki magiczny i hipnotyczny klimat, że ciężko się od niego oderwać. Fakt faktem, że już dawno tam nie byłam, ale mam zamiar to zrobić, gdy tylko zawitają do nas pierwsze wiosenne promyki słońca, gdy zakwitnie pierwsza zielono-szaro-miejska trawa... Tęsknię.